Żywa muzyka, zaskakujące kroki, pogodny i wesoły nastrój, to cechy wyróżniające ten taniec spośród innych tańców standardowych.
Narodził się w Ameryce wraz z nastaniem mody na muzykę jazzową i ragtime. W 1914 roku dotarł na Wyspy Brytyjskie. Nazywany jest także szybkim foxtrotem, będącym jego tryskającą energią odmianą zaproponowaną na kongresie nauczycieli tańca w 1924 roku.
Quickstep jest tańcem przestrzennym opartym na krokach „chasse”, w wersjach zaawansowanych: pełnym podskoków, wykopów i bieganych kroczków. Jego charakterystyczną cechą są także szybkie zmiany kierunków i bardzo duża progresja.
Podstawowe figury podobnie jak w walcu angielskim oparte są na ruchu po linii ukośnej. Quickstep jest tańcem, który zachęci do tanecznej zabawy każdego, a w wersji użytkowej doskonale nadaje się na parkiet pozwalając „sunąć” po nim swobodnie i zdobyć uznanie uczestników każdego tanecznego spotkania.
Prezentacja quickstepa podczas turnieju wymaga doskonałej znajomości choreografii, równowagi i zgrania w parze bowiem jego bardzo szybkie tempo rodzi ryzyko zderzenia z inną parą, wymaga natychmiastowej reakcji i nie daje czasu na zastanawianie się.
Quickstep jest tym samym w tańcach standardowych, czym w grupie tańców latynoamerykańskich jest jive: pochwałą radości życia, taneczną energią, tańcem będącym sprawdzianem kondycji tancerzy, tym bardziej, że jest tańczony jako ostatni w grupie tańców standardowych.